Ik heb jullie een paar dagen geleden laten weten dat ik nog even iets van mij zou laten horen wanneer ik weer terug zou zijn in Oosterhout.
Wel dat is nu het geval.
Afgelopen maandag was ik weer aangekomen in Finisterre en de volgende dag heb ik, om een beetje uit te lopen, naar Cee gewandeld. Een kippenendje van 12 km.
Woensdag heb ik om 10.00 uur de bus gepakt naar Santiago. Het weer was helemaal omgeslagen, zwaarbewolkt en nogal regenachtig. Het is een lange busreis van meer dan twee uur, maar je hebt bijna continue zicht op de Atlantische Oceaan.

In Santiago heb ik weer mijn toevlucht gezocht tot een herberg. Deze keer in “el último sello” oftewel “the last stamp (de laatste stempel)”. Ik was daar al vrij vroeg in de middag en heb mijn tijd doorgebracht met zwerven. Een terrasje pakken was niet mogelijk vanwege de regen.
Hoewel ik al een keer of zes in Santiago geweest ben, heb ik toch nog iets
nieuws (voor mij) ontdekt n.l. een schitterende overdekte markt.

Donderdag was het dan eindelijk zo ver. De terugreis. Met de bus naar het vliegveld en vandaar via Madrid naar Amsterdam.
Daar wachtte mijn lief en mijn jongste dochter en schoonzoon mij op, die mij lekker relaxed naar huis hebben gebracht.
De vraag of ik volgend jaar weer gaat wandelen blijft nog even open. Zoals mijn lief altijd zegt: tegen die tijd kan ik wel dood en begraven zijn.
In ieder geval iedereen bedankt die mij via mijn blog heeft gevolgd en voor de vele reacties erop.
Adios.